มวยไทย เริ่มขึ้นในสมัยได้ ไม่มีใครบอกได้อย่างชัดเจน และไม่มีปรากฏในพงศวดารเล่มใด แต่เท่าที่ได้ปรากฏนั้น มวยไทยได้เกิดขึ้นมานานแล้วและอาจเกิดขึ้นมาพร้อม ๆ กับชาติไทยเรา เพราะมวยไทยนั้นเป็นศิลปประจำชาติไทยเราจริงๆยากที่ชาติอื่นจะลอกเลียนแบบได้
การชกมวยไทยที่ดี มีหลักสำคัญ คือ มีการป้องกัน ด้วยการยืน มั่นคง เข้มแข็ง สูงเด่น การตั้งแขนป้องกัน และการเก็บคาง เปรียบเสมือนป้อมปราการ ที่พร้อมตั้งรับและโจมตีตอบโต้ด้วยแม่ไม้และลูกไม้ การใช้ลูกต่างๆ จะเคลื่อนไหวเคลื่อนที่แบบมีจังหวะ มีการล่อหลอกและข่มขวัญ อาวุธมวยปล่อยออกไป ต้องมีเป้าหมายและจุดประสงค์ที่แน่นอน มีอาวุธไกล อาวุธประชิด และมีทีเด็ดไว้พิชิตคู่ต่อสู้
มวยไทยเป็นกีฬาเก่าแก่ของไทยเป็นที่นิยมของประชาชนทุกชั้นทุกสมัย ในชั้นต้นมวยไทยไม่ได้มีกติกาเป็นลายลักษณ์อักษร แต่นายสนามย่อมชี้แจงให้นักมวยคู่แข่งขันทราบถึงหลักเกณฑ์ในการแข่งขันนั้นๆ หลักเกณฑ์ต่างๆเหล่านี้เมื่อได้ใช้กันมากขึ้นก็กลายเป็นประเพณี และใช้เป็นหลักเกณฑ์สำหรับการแข่งขันในเวลาต่อมา
มวยไทยได้มีการฝึกกันอย่างกว้างขวาง จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ก็มีเวทีมวยที่จัดให้มีการแข่งขันกันอย่างสนุกสนาน เช่น เวทีสวนเจ้าเชษฐและเวทีสวนกุหลาบ ซึ่งการชกมวยในสมัยนี้ก็ยังมีการคาดเชือกกันอยู่ จนตอนหลังนวมได้เข้ามาแพร่หลายในประเทศไทย การชกกันในสมัยหลังๆจึงได้สวมนวมชก แต่การชกกันก็ยังเหมือนเดิมคือยังใช้การ ถีบ ชก ศอกและเข่า ดังที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้
โลกได้พัฒนาไปอย่างไม่หยุดหย่อนแต่จุดประสงค์หลัก ๆ ของการฝึกมวยไทยก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม คือ
- ฝึกไว้ต่อสู้ / ป้องกันตัว
- ฝึกเพื่อออกกลังกาย
